Voor de meeste wandelaars van deze gids zal het eerste gedeelte ongetwijfeld bekend terrein zijn
De tweede helft was voor ons een verrassend onbekend gebied waar we nog nooit geweest waren
Bossen en holle wegen in de buurt van Beek en Genhout. Ongekend
De Hubertuskerk in Genhout, daar zetten we de startblokken neer voor deze tour door een glooiend landschap. Met een temperatuur die aanzienlijk hoger is dan de afgelopen dagen gaan we op pad. Het spreekwoordelijke startschot heeft weerklonken, langs een sportcomplex lopen we Genhout uit en betreden onverharde paden. Beduidend warmer maar er staat een gierende wind. Het is dus uitwaaien geblazen in de velden met onderandere zicht op de Sint-Hubertusmolen, de houten korenmolen die het landschap siert. We duiken een holle weg in en komen even later in buurtschap Kelmond. Na deze doortocht door de bewoonde wereld gaan we door een hekje en belanden op een schilderachtig paadje. Een leuk, zij het glibberig kuieren langs een waterloop met de welluidende naam Keutelbeekje is wat ons te wachten staat. Verderop gaan we het bos in, het glibberen en glijden zet zich verder en de Keutelbeek stroomt gezellig met ons mee. Een paar bruggetjes en slippartijen verder wandelen we op een bospad langs een steile helling. Met uw goedkeuring zouden we dit pad bij deze willen benoemen tot Eekhoorntjespad. Tot drie maal toe ontmoeten we een schattig exemplaar. Eentje zit ons vanop een boomtak te bespieden, wat verderop schiet er een roodachtige knauwel het pad over en een boom in, iets later loopt er een fluffy pluimstaart zelfs even voor ons uit alvorens in het struikgewas te verdwijnen. Wij nemen een afslag, steken weer een bruggetje over en volgen weer ons beekje dat ons naar kasteel Genhout leidt. Het kasteel oogt fraai in de groene omgeving, de bijbehorende vijvers vormen ook een leuke plek om te vertoeven. Even een stukje asfalt waarna een trappenpad ons mee omhoog neemt het Kelmonderbos in. Boven in het bos komen we aan de toch wel bijzondere Kapel van de Wonderdadige Medaille. De route volgend wisselen we het bos af met veldwegen, graspaden en hier en daar een stuk door een grasland. Het blijft op en neer glooien en door de veelvuldige nattigheid van de laatste tijd ligt het slipgevaar steeds op de loer. Demis Roussos is al een hele tijd niet meer onder ons, maar zijn stemgeluid dat “My friend the wind” produceert komt menig maal in onze gedachten. Die wind begeleid ons de hele tocht en wat is er heerlijker dan deze vriend met volle kracht door de boomkruinen horen razen? Voor we er erg in hebben, staan we met de longen vol zuurstof terug aan de Hubertuskerk in Genhout. Leuke en afwisselende route die voor alle wandelbenen goed te belopen is.
Mooie route, makkelijk en relax.
Mooie route, fijne wandeling! Vooral het gebied rondom Beek vonden wij heel mooi!
Voor de meeste wandelaars van deze gids zal het eerste gedeelte ongetwijfeld bekend terrein zijn
De tweede helft was voor ons een verrassend onbekend gebied waar we nog nooit geweest waren
Bossen en holle wegen in de buurt van Beek en Genhout. Ongekend
De Hubertuskerk in Genhout, daar zetten we de startblokken neer voor deze tour door een glooiend landschap. Met een temperatuur die aanzienlijk hoger is dan de afgelopen dagen gaan we op pad. Het spreekwoordelijke startschot heeft weerklonken, langs een sportcomplex lopen we Genhout uit en betreden onverharde paden. Beduidend warmer maar er staat een gierende wind. Het is dus uitwaaien geblazen in de velden met onderandere zicht op de Sint-Hubertusmolen, de houten korenmolen die het landschap siert. We duiken een holle weg in en komen even later in buurtschap Kelmond. Na deze doortocht door de bewoonde wereld gaan we door een hekje en belanden op een schilderachtig paadje. Een leuk, zij het glibberig kuieren langs een waterloop met de welluidende naam Keutelbeekje is wat ons te wachten staat. Verderop gaan we het bos in, het glibberen en glijden zet zich verder en de Keutelbeek stroomt gezellig met ons mee. Een paar bruggetjes en slippartijen verder wandelen we op een bospad langs een steile helling. Met uw goedkeuring zouden we dit pad bij deze willen benoemen tot Eekhoorntjespad. Tot drie maal toe ontmoeten we een schattig exemplaar. Eentje zit ons vanop een boomtak te bespieden, wat verderop schiet er een roodachtige knauwel het pad over en een boom in, iets later loopt er een fluffy pluimstaart zelfs even voor ons uit alvorens in het struikgewas te verdwijnen. Wij nemen een afslag, steken weer een bruggetje over en volgen weer ons beekje dat ons naar kasteel Genhout leidt. Het kasteel oogt fraai in de groene omgeving, de bijbehorende vijvers vormen ook een leuke plek om te vertoeven. Even een stukje asfalt waarna een trappenpad ons mee omhoog neemt het Kelmonderbos in. Boven in het bos komen we aan de toch wel bijzondere Kapel van de Wonderdadige Medaille. De route volgend wisselen we het bos af met veldwegen, graspaden en hier en daar een stuk door een grasland. Het blijft op en neer glooien en door de veelvuldige nattigheid van de laatste tijd ligt het slipgevaar steeds op de loer. Demis Roussos is al een hele tijd niet meer onder ons, maar zijn stemgeluid dat “My friend the wind” produceert komt menig maal in onze gedachten. Die wind begeleid ons de hele tocht en wat is er heerlijker dan deze vriend met volle kracht door de boomkruinen horen razen? Voor we er erg in hebben, staan we met de longen vol zuurstof terug aan de Hubertuskerk in Genhout. Leuke en afwisselende route die voor alle wandelbenen goed te belopen is.