Deze wandeling gelopen op 21/7, de nationale feestdag in België. Zeer mooie wandeling met afwisselende vergezichten en steeds weer een andere ondergrond waarop je loopt. We waren in Awirs begonnen en hebben wel het stukje rond het park in Flemalle niet gedaan. Eigenlijk bij stap 10 dus het “breed stenen trappenpad links omhoog” gegaan zonder de rest van 10 te volgen. Uiteindelijk is de wandeling dan iets korter en hebben we in totaal 13.6km in de benen gehad.
Een grauw industriestadje onder de rook van Luik. Dat is de eerste indruk die Flémalle geeft bij zonsopgang. Maar schijn kan vaak bedriegen, nietwaar? Op pad door het Parc Communal dat er op dit tijdstip verlaten bij ligt. Verder door Flémalle en dan duiken we de natuur in. Zet je schrap voor wat komen gaat. Verwacht je aan schitterende uitzichten en geweldige rotsformaties, smalle stenige bospaden met een dichte begroeiing, graspaden waar je door de bloemen het pad dient te zoeken. Bij deze dan ook de eerste tip van de dag: draag een lange broek en lange mouwen. We hebben de indruk dat sommige paden niet al te vaak betreden worden en hebben dan ook weleens de spinnenwebben in de haren plakken. Tussendoor passeren we nog enkele dorpen zoals Flémalle-Haute en Awirs. In dat laatste nog even in een parkje op een bankje gezeten alvorens de tocht verder te zetten en een stevige kuitenbijter te trotseren. Boven blijkt dat we ons in industriegebied bevinden. We staan aan de terril van Hénã, waar de 1,7 kilometer lange transportband begint die vliegas van de terril naar schepen aan de Maas vervoert. Deze conveyor, die zich door het landschap klieft, volgen we als het ware van start tot finish. We lopen er verschillende keren onderdoor en later zien we ook zijn eindpunt aan de Maas. Onze tocht vervolgt en we wandelen terug het bos in. Even verderop biedt de wandelgids de mogelijkheid een zijsprongetje naar links te maken om de Grotten van Schmerling te bekijken. Tip 2: DOEN!!! De grottenstelsels in de rots zijn de vindplaats van resten van Neanderthalers en zijn vernoemd naar Philippe Charles Schmerling die de vondsten in 1829 deed. De moeite waard om even te gaan kijken. Bovendien is de rotsformatie een leuke en schaduwvolle plek om te vertoeven. Enkele klimmetjes door bos en open graspaden verder, komen we weer aan rotsen. Deze keer staan we bovenop een rotszadel. Fenomenaal uitzicht on top of the world. Straks zullen we ook nog geruime tijd onder langs de hoge en impressionante rontswanden struinen. Met al deze natuurpracht zou een mens haast vergeten te vermelden dat deze route ook nog eens langs twee kastelen leidt. Het rode Château d’Agraimont is een parel voor het oog. We lopen er buitenom langs en vangen aan de achterkant, door het hek, ook een glimp van de kasteeltuin op. Het in 2017 door brand verwoeste Château de Chockier lijkt vergane glorie. Toch straalt het op een hoge kalkrots gevestigde bouwwerk nog iets van zijn roemrijk verleden als versterkte burcht uit. Terug in Flémalle passeren we nog enkele fraaie voorgevels en het mooie gebouw l’hermitage. In het Parc Communal is er beduidend meer leven in de brouwerij dan bij ons vertrek in de vroege ochtend. We lopen langs de gedenksteen in pyramidevorm van de in 1991 vermoorde politicus André Cools, komen via een bruggetje over een vijver aan een leuk prieeltje en zien op de talrijke bankjes mensen van de zon genieten. Dat nodigt uit om dat voorbeeld te volgen vooraleer terug in de auto te stappen. Op een bankje in de zon even mijmeren over een schitterende wandelroute die, weliswaar voor de gevorderde wandelaar, erg veel te bieden heeft.
Deze wandeling gelopen op 21/7, de nationale feestdag in België. Zeer mooie wandeling met afwisselende vergezichten en steeds weer een andere ondergrond waarop je loopt. We waren in Awirs begonnen en hebben wel het stukje rond het park in Flemalle niet gedaan. Eigenlijk bij stap 10 dus het “breed stenen trappenpad links omhoog” gegaan zonder de rest van 10 te volgen. Uiteindelijk is de wandeling dan iets korter en hebben we in totaal 13.6km in de benen gehad.
Een grauw industriestadje onder de rook van Luik. Dat is de eerste indruk die Flémalle geeft bij zonsopgang. Maar schijn kan vaak bedriegen, nietwaar? Op pad door het Parc Communal dat er op dit tijdstip verlaten bij ligt. Verder door Flémalle en dan duiken we de natuur in. Zet je schrap voor wat komen gaat. Verwacht je aan schitterende uitzichten en geweldige rotsformaties, smalle stenige bospaden met een dichte begroeiing, graspaden waar je door de bloemen het pad dient te zoeken. Bij deze dan ook de eerste tip van de dag: draag een lange broek en lange mouwen. We hebben de indruk dat sommige paden niet al te vaak betreden worden en hebben dan ook weleens de spinnenwebben in de haren plakken. Tussendoor passeren we nog enkele dorpen zoals Flémalle-Haute en Awirs. In dat laatste nog even in een parkje op een bankje gezeten alvorens de tocht verder te zetten en een stevige kuitenbijter te trotseren. Boven blijkt dat we ons in industriegebied bevinden. We staan aan de terril van Hénã, waar de 1,7 kilometer lange transportband begint die vliegas van de terril naar schepen aan de Maas vervoert. Deze conveyor, die zich door het landschap klieft, volgen we als het ware van start tot finish. We lopen er verschillende keren onderdoor en later zien we ook zijn eindpunt aan de Maas. Onze tocht vervolgt en we wandelen terug het bos in. Even verderop biedt de wandelgids de mogelijkheid een zijsprongetje naar links te maken om de Grotten van Schmerling te bekijken. Tip 2: DOEN!!! De grottenstelsels in de rots zijn de vindplaats van resten van Neanderthalers en zijn vernoemd naar Philippe Charles Schmerling die de vondsten in 1829 deed. De moeite waard om even te gaan kijken. Bovendien is de rotsformatie een leuke en schaduwvolle plek om te vertoeven. Enkele klimmetjes door bos en open graspaden verder, komen we weer aan rotsen. Deze keer staan we bovenop een rotszadel. Fenomenaal uitzicht on top of the world. Straks zullen we ook nog geruime tijd onder langs de hoge en impressionante rontswanden struinen. Met al deze natuurpracht zou een mens haast vergeten te vermelden dat deze route ook nog eens langs twee kastelen leidt. Het rode Château d’Agraimont is een parel voor het oog. We lopen er buitenom langs en vangen aan de achterkant, door het hek, ook een glimp van de kasteeltuin op. Het in 2017 door brand verwoeste Château de Chockier lijkt vergane glorie. Toch straalt het op een hoge kalkrots gevestigde bouwwerk nog iets van zijn roemrijk verleden als versterkte burcht uit. Terug in Flémalle passeren we nog enkele fraaie voorgevels en het mooie gebouw l’hermitage. In het Parc Communal is er beduidend meer leven in de brouwerij dan bij ons vertrek in de vroege ochtend. We lopen langs de gedenksteen in pyramidevorm van de in 1991 vermoorde politicus André Cools, komen via een bruggetje over een vijver aan een leuk prieeltje en zien op de talrijke bankjes mensen van de zon genieten. Dat nodigt uit om dat voorbeeld te volgen vooraleer terug in de auto te stappen. Op een bankje in de zon even mijmeren over een schitterende wandelroute die, weliswaar voor de gevorderde wandelaar, erg veel te bieden heeft.