Bij het krieken van de dag arriveren we bij de Duits-Nederlandse grens. In het half duister aanvankelijk de parkeerplaats gemist waardoor we het eerste stukje van de route onbewust al even met de auto verkennen. Over het veerooster en verderop bij Hoeve Heringshof een plekje gevonden om te keren en alsnog de wagen te stallen op de daarvoor voorziene plek. Wij, zoals dat hoort bij een wandeling, te voet op pad en onmiddellijk bevinden we ons in het groen. Ook vrijwel meteen worden we vergezeld door Schotse Hooglanders die hier vrij rondzwerven. Laat maar meteen gezegd zijn dat we deze vriendelijke grazers ettelijke keren op ons wandelpad gaan ontmoeten. En dat mag je gerust letterlijk interpreteren. We zoeken een smal bospad op en banen ons een weg door een ruig en prachtig stukje natuur. Mistbanken sluieren over de open stukken en spelen een mooi lichtspel met het vroege zonlicht. Geruime tijd later laten we het bospaadje achter ons. Enkele stapstenen en een brug over de Rodebach verder staan we voor een grote vijver, fontein incluis, behorende bij Freizeitcentrum Gangelt. Vanaf nu volgt de route bredere en soms kaarsrechte bospaden, afgewisseld met een grind-of veldweg en enkele statige lanen langs maneges. De hoofdrol is vandaag echter weggelegd voor de Schotse Hooglanders. Na een vlonderpad staan ze pontificaal midden op het pad. Vriendelijk doch gedecideerd niet in beweging te komen, staan ze ons al kauwend aan te kijken. “Wij wonen hier, lopen jullie maar om ons heen”. Na een doortocht door de bewoonde wereld van Schinveld, wandelen we een flink stuk door open veld alvorens terug de Schinveldse bossen in te duiken. Hier herneemt de tocht zijn wat wildere karakter van in het begin met een smal bospaadje dat ons door een mooi stukje natuur leidt. We worden getrakteerd op enkele grote waterplassen die zijn ontstaan door kleiwinning. Even verlaten we het pad om een kijkje te nemen dicht bij de waterkant. Genietend van het uitzicht over dit heuse meer horen we geritsel achter ons. Jawel hoor! Daar zijn ze weer! Vanop het wandelpad staan enkele Hooglanders ons nieuwsgierig aan te kijken vooraleer op het dooie gemakje hun weg te vervolgen. Dat doen wij ook in tegenovergestelde richting. Na nog een tijdje door de bossen te slingeren, komen we terug bij de parkeerpaats. Leuke, gemakkelijke route door veel bos wat zeker in dit jaargetijde kleurrijke taferelen oplevert. Dank aan de wandelgids, dank ook aan de talrijke Schotse Hooglanders voor hun gastvrijheid en de wandeling een extra touch te geven.
Verkeerde dag voor deze wandeling vandaag! Punt 2 hebben we niet gehaald! De stapstenen stonden onder water. Sowieso dat eerste stuk heel modderig. We zijn terug gelopen naar de driesprong en hebben vandaar via de komoot app een eigen route gelopen. Jammer. Meer iets voor drogere tijden!
Mooie afwisselende wandeling
Bij het krieken van de dag arriveren we bij de Duits-Nederlandse grens. In het half duister aanvankelijk de parkeerplaats gemist waardoor we het eerste stukje van de route onbewust al even met de auto verkennen. Over het veerooster en verderop bij Hoeve Heringshof een plekje gevonden om te keren en alsnog de wagen te stallen op de daarvoor voorziene plek. Wij, zoals dat hoort bij een wandeling, te voet op pad en onmiddellijk bevinden we ons in het groen. Ook vrijwel meteen worden we vergezeld door Schotse Hooglanders die hier vrij rondzwerven. Laat maar meteen gezegd zijn dat we deze vriendelijke grazers ettelijke keren op ons wandelpad gaan ontmoeten. En dat mag je gerust letterlijk interpreteren. We zoeken een smal bospad op en banen ons een weg door een ruig en prachtig stukje natuur. Mistbanken sluieren over de open stukken en spelen een mooi lichtspel met het vroege zonlicht. Geruime tijd later laten we het bospaadje achter ons. Enkele stapstenen en een brug over de Rodebach verder staan we voor een grote vijver, fontein incluis, behorende bij Freizeitcentrum Gangelt. Vanaf nu volgt de route bredere en soms kaarsrechte bospaden, afgewisseld met een grind-of veldweg en enkele statige lanen langs maneges. De hoofdrol is vandaag echter weggelegd voor de Schotse Hooglanders. Na een vlonderpad staan ze pontificaal midden op het pad. Vriendelijk doch gedecideerd niet in beweging te komen, staan ze ons al kauwend aan te kijken. “Wij wonen hier, lopen jullie maar om ons heen”. Na een doortocht door de bewoonde wereld van Schinveld, wandelen we een flink stuk door open veld alvorens terug de Schinveldse bossen in te duiken. Hier herneemt de tocht zijn wat wildere karakter van in het begin met een smal bospaadje dat ons door een mooi stukje natuur leidt. We worden getrakteerd op enkele grote waterplassen die zijn ontstaan door kleiwinning. Even verlaten we het pad om een kijkje te nemen dicht bij de waterkant. Genietend van het uitzicht over dit heuse meer horen we geritsel achter ons. Jawel hoor! Daar zijn ze weer! Vanop het wandelpad staan enkele Hooglanders ons nieuwsgierig aan te kijken vooraleer op het dooie gemakje hun weg te vervolgen. Dat doen wij ook in tegenovergestelde richting. Na nog een tijdje door de bossen te slingeren, komen we terug bij de parkeerpaats. Leuke, gemakkelijke route door veel bos wat zeker in dit jaargetijde kleurrijke taferelen oplevert. Dank aan de wandelgids, dank ook aan de talrijke Schotse Hooglanders voor hun gastvrijheid en de wandeling een extra touch te geven.
Verkeerde dag voor deze wandeling vandaag! Punt 2 hebben we niet gehaald! De stapstenen stonden onder water. Sowieso dat eerste stuk heel modderig. We zijn terug gelopen naar de driesprong en hebben vandaar via de komoot app een eigen route gelopen. Jammer. Meer iets voor drogere tijden!