Château Franchimont, hoog en droog boven op zijn rots. Een ydillische startplek voor een wandeltocht. We keren het kasteel even de rug toe, duiken meteen het bos in en klimmen nog wat hoger om daarna meteen aan een fikse afdaling te beginnen. Een klaphekje brengt ons in de weilanden en nu wordt duidelijk wat een onmetelijke ruimte je hier hebt. Het is een glasheldere zondagochtend en de nachtvorst heeft een wit laken over het immense landschap gedrapeerd wat voor schiderachtige taferelen zorgt. We passeren het gehucht Sasserotte en kuieren verder door de open velden, genietend van de fenomenale uitzichten en het winterse ochtendzonnetje. Op zondag geen last van de (veld)wegenwerken waarvan sprake in de beschrijving. Duidelijk is wel dat ze nog niet voltooid zijn. De vorst is bovendien onze vriend en zorgt voor een harde korst over de blubber. Verderop dalen we een stenig pad af waar het water naar beneden stroomt…onder een laagje ijs. Mogen we onze fantasie even de vrije loop laten en stellen dat het haast lijkt of we hier over een minigletsjer afdalen? Velden, weilanden en nu en dan eens een strookje bos wisselen elkaar af in dit op en neer deinende landschap. Voor we er erg in hebben, staan we aan de rand van Theux dat letterlijk aan onze voeten ligt. Een leuke en tamelijk spectaculaire afdaling langs een stenig bospad brengt ons naar het mooie centrum waar we de Hoëgne op ons pad vinden. De rivier leidt ons de dorpskern uit. De laatste allesbehalve rechte lijn gaat omhoog en we klimmen richting Château Franchimont waar we nog omheen wandelen en even blijven rondhangen. Erg fraaie route die op de twee steile afdalingen wel wat behendigheid en “vaste benen” vereist. Over het algemeen vinden we de moeilijkheidsgraad erg meevallen en is het volop genieten van de weidsheid en de oorverdovende rust.
Château Franchimont, hoog en droog boven op zijn rots. Een ydillische startplek voor een wandeltocht. We keren het kasteel even de rug toe, duiken meteen het bos in en klimmen nog wat hoger om daarna meteen aan een fikse afdaling te beginnen. Een klaphekje brengt ons in de weilanden en nu wordt duidelijk wat een onmetelijke ruimte je hier hebt. Het is een glasheldere zondagochtend en de nachtvorst heeft een wit laken over het immense landschap gedrapeerd wat voor schiderachtige taferelen zorgt. We passeren het gehucht Sasserotte en kuieren verder door de open velden, genietend van de fenomenale uitzichten en het winterse ochtendzonnetje. Op zondag geen last van de (veld)wegenwerken waarvan sprake in de beschrijving. Duidelijk is wel dat ze nog niet voltooid zijn. De vorst is bovendien onze vriend en zorgt voor een harde korst over de blubber. Verderop dalen we een stenig pad af waar het water naar beneden stroomt…onder een laagje ijs. Mogen we onze fantasie even de vrije loop laten en stellen dat het haast lijkt of we hier over een minigletsjer afdalen? Velden, weilanden en nu en dan eens een strookje bos wisselen elkaar af in dit op en neer deinende landschap. Voor we er erg in hebben, staan we aan de rand van Theux dat letterlijk aan onze voeten ligt. Een leuke en tamelijk spectaculaire afdaling langs een stenig bospad brengt ons naar het mooie centrum waar we de Hoëgne op ons pad vinden. De rivier leidt ons de dorpskern uit. De laatste allesbehalve rechte lijn gaat omhoog en we klimmen richting Château Franchimont waar we nog omheen wandelen en even blijven rondhangen. Erg fraaie route die op de twee steile afdalingen wel wat behendigheid en “vaste benen” vereist. Over het algemeen vinden we de moeilijkheidsgraad erg meevallen en is het volop genieten van de weidsheid en de oorverdovende rust.