Zondagochtend in alle vroegte op pad vanaf de kerk van Olne. Lichte vorst en het zonnetje dat schuchtere pogingen doet om het glooiende landschap in een warme gloed te zetten. Na het verlaten van de dorpskern vrijwel meteen de weilanden in en genieten van de zeeën van ruimte en het adembenemende panorama. Klaphekjes, smalle bospaadjes, we lopen door het gehucht Vaux-sous-Olne waarna we even later bij het kerkhof van Nessonvaux arriveren. Een rondgang over deze begraafplaats brengt ons naast veel oude graftomben ook een monument voor gevallen soldaten van WOI. Terug op de route gaat het lange tijd in stijgende lijn naar Hansez. Boven wachten weer prachtige uitzichten. What goes up… en inderdaad zetten we de afdaling in naar Nessonvaux. Leuke onderneming over een steil en erg stenig pad dat bovendien op sommige plekken door het water is uitgesleten. Dit pad is een heus traktaat voor de avontuurlijke lekkerbek. Beneden wacht een lekkere versnapering in de vorm van een mooie doortocht door Nessonvaux met smalle doorgangen en een fraai stuk langs het waterloopje Ry de Vaux. Wat volgt is duimen en vingers aflikken want we klimmen via een steil stenen trappenpad Nessonvaux uit en klauteren daarna gestaag verder over een smalle bosrichel met prachtig uitzicht op Nessonvaux én een waterval in de Vesder. We lopen een tijdje hoog en droog over het smalle pad voor we weer langzaam beginnen te dalen. Het gaat weer in vrije val richting de bewoonde wereld waar we terug de Ry de Vaux onder ons pad vinden aangezien we er via enkele bruggetjes overheen lopen. Stilaan loopt de route terug richting Olne. Het zal u wellicht niet verbazen dat er wel nog wat geklommen moet worden. WGZL voorziet in een heuse uitsmijter in de vorm van een avontuurlijk rotsachtig paadje omhoog. Hier en daar loopt ons het water tussen de stenen tegemoet wat ervoor zorgt dat de voeten niet oververhit raken. Boven wacht nog een laatste rechte lijn richting Olne over een veldweg. Even uitblazen? Droom verder! De veldweg gaat steil omhoog. Boven even omdraaien en al puffend uitbuiken en van het uitzicht genieten is een aan te raden advies om op adem te komen. Terug in Olne passeren we het statige postkantoor en via een smalle onderdoorgang komen we terug aan ons vertrekpunt. Wij nemen de vrijheid om nog even uit te lopen door de “jardin communal”. Deze wandelroute is een echte “Grand Cru” voor de wandelaar die stevige kost met een pittig sausje wel weet te smaken. Van begin tot einde genoten😊
Zondagochtend in alle vroegte op pad vanaf de kerk van Olne. Lichte vorst en het zonnetje dat schuchtere pogingen doet om het glooiende landschap in een warme gloed te zetten. Na het verlaten van de dorpskern vrijwel meteen de weilanden in en genieten van de zeeën van ruimte en het adembenemende panorama. Klaphekjes, smalle bospaadjes, we lopen door het gehucht Vaux-sous-Olne waarna we even later bij het kerkhof van Nessonvaux arriveren. Een rondgang over deze begraafplaats brengt ons naast veel oude graftomben ook een monument voor gevallen soldaten van WOI. Terug op de route gaat het lange tijd in stijgende lijn naar Hansez. Boven wachten weer prachtige uitzichten. What goes up… en inderdaad zetten we de afdaling in naar Nessonvaux. Leuke onderneming over een steil en erg stenig pad dat bovendien op sommige plekken door het water is uitgesleten. Dit pad is een heus traktaat voor de avontuurlijke lekkerbek. Beneden wacht een lekkere versnapering in de vorm van een mooie doortocht door Nessonvaux met smalle doorgangen en een fraai stuk langs het waterloopje Ry de Vaux. Wat volgt is duimen en vingers aflikken want we klimmen via een steil stenen trappenpad Nessonvaux uit en klauteren daarna gestaag verder over een smalle bosrichel met prachtig uitzicht op Nessonvaux én een waterval in de Vesder. We lopen een tijdje hoog en droog over het smalle pad voor we weer langzaam beginnen te dalen. Het gaat weer in vrije val richting de bewoonde wereld waar we terug de Ry de Vaux onder ons pad vinden aangezien we er via enkele bruggetjes overheen lopen. Stilaan loopt de route terug richting Olne. Het zal u wellicht niet verbazen dat er wel nog wat geklommen moet worden. WGZL voorziet in een heuse uitsmijter in de vorm van een avontuurlijk rotsachtig paadje omhoog. Hier en daar loopt ons het water tussen de stenen tegemoet wat ervoor zorgt dat de voeten niet oververhit raken. Boven wacht nog een laatste rechte lijn richting Olne over een veldweg. Even uitblazen? Droom verder! De veldweg gaat steil omhoog. Boven even omdraaien en al puffend uitbuiken en van het uitzicht genieten is een aan te raden advies om op adem te komen. Terug in Olne passeren we het statige postkantoor en via een smalle onderdoorgang komen we terug aan ons vertrekpunt. Wij nemen de vrijheid om nog even uit te lopen door de “jardin communal”. Deze wandelroute is een echte “Grand Cru” voor de wandelaar die stevige kost met een pittig sausje wel weet te smaken. Van begin tot einde genoten😊