Om de regen voor te blijven, heb ik deze route vanmorgen vroeg (5/08/2023) gewandeld. Ik vond het een vrij mooie route (Eijsder Beemden en het oude gedeelte van Eijsden vooral), met iets te veel verharde weg naar mijn smaak. Het ommetje over het kasteeldomein van Eijsden heb ik helaas moeten overslaan want de poort zat op slot (geen uitleg en het was ook al ruim na zonsopgang). Ik heb dan maar de route even in tegengestelde richting gevolgd tot aan de “Charmille”, daar stond een hek (makkelijk te omzeilen voor wie dat zou willen) met “verboden toegang” of iets dergelijks en daar heb ik dan rechtsomkeer gemaakt en de route weer in de juiste richting gevolgd.
Zonsopgang bij Oost-Maarland. Een mooi tijdstip om de Eijsder Beemden in te trekken. Er zijn nog wat wolken te bespeuren, maar al snel is de lucht geklaard en kleurt de hemel blauw. Struinen langs de Pietersplas en de Maas met het zonnetje in een heldere lucht. Geen paarden of runderen op het graspad, wel tal van konijntjes die vrolijk voor ons uit huppelen. Op het wateroppervlak is het een komen en gaan van eenden, ganzen en zwanen. Hun gekwetter vergezeld ons door het natuurgebied. De natuur ontwaakt, alles ruikt fris en kruidig. Lekkere diepe ademteugen en volop genieten. Op een al dan niet loze visser na komen we geen mens tegen. Al wandelend werpen we een blik op de Sint-Pietersberg in Maastricht en de mergelrotsen van Ternaaien. Na een jachthaven komt stilaan de bewoonde wereld van Eijsden in zicht. Even door de bebouwde kom en langs de sponsor vooraleer koers te zetten naar het kasteel. Hier komt wat improvisatiewerk om het hoekje kijken want de poort van kasteel Eijsden blijkt op slot te zitten. Een stukje op de schreden terugkeren, op de hoek linksaf tot aan de Maas. Daar links een smal paadje tussen hoge brandnetels ontwaren wat ons tot aan de achterkant van het kasteel en terug op de route leidt. En die kleine speurtocht loont zeker de moeite. Niet alleen het kasteel laat zich vanuit meerdere ooghoeken in volle glorie bewonderen. De lindelaan ligt er in het ochtendlijke zonlicht schilderachtig bij. Verderop in de haagbeukenberceau waan je je even in een andere tijd en wereld. Een smal paadje langs het beekje de Voer brengt ons terug tot op de asfaltweg voor het kasteel. De tocht vervolgt via een statige beukenlaan. We krijgen nog een stukje bebouwing voor de voeten geschoven waarbij het Ursulinenklooster uitnodigt om pas op de plaats te maken en even rond te kijken. De terugweg loopt tussen weilanden en meidoornhagen door. Als toetje wordt er nog een leuk stukje bos geserveerd en dan staan we terug op de parkeerplaats voor de Eijsder Beemden. Leuke en makkelijke route waarbij de Beemden en kasteel Eijsden de blikvangers vormen. Ondanks de grote hoeveelheden regen die afgelopen dagen uit de hemelsluizen gutste, was de route zonder noemenswaardige wateroverlast zeer goed te lopen.
Om de regen voor te blijven, heb ik deze route vanmorgen vroeg (5/08/2023) gewandeld. Ik vond het een vrij mooie route (Eijsder Beemden en het oude gedeelte van Eijsden vooral), met iets te veel verharde weg naar mijn smaak. Het ommetje over het kasteeldomein van Eijsden heb ik helaas moeten overslaan want de poort zat op slot (geen uitleg en het was ook al ruim na zonsopgang). Ik heb dan maar de route even in tegengestelde richting gevolgd tot aan de “Charmille”, daar stond een hek (makkelijk te omzeilen voor wie dat zou willen) met “verboden toegang” of iets dergelijks en daar heb ik dan rechtsomkeer gemaakt en de route weer in de juiste richting gevolgd.
Zonsopgang bij Oost-Maarland. Een mooi tijdstip om de Eijsder Beemden in te trekken. Er zijn nog wat wolken te bespeuren, maar al snel is de lucht geklaard en kleurt de hemel blauw. Struinen langs de Pietersplas en de Maas met het zonnetje in een heldere lucht. Geen paarden of runderen op het graspad, wel tal van konijntjes die vrolijk voor ons uit huppelen. Op het wateroppervlak is het een komen en gaan van eenden, ganzen en zwanen. Hun gekwetter vergezeld ons door het natuurgebied. De natuur ontwaakt, alles ruikt fris en kruidig. Lekkere diepe ademteugen en volop genieten. Op een al dan niet loze visser na komen we geen mens tegen. Al wandelend werpen we een blik op de Sint-Pietersberg in Maastricht en de mergelrotsen van Ternaaien. Na een jachthaven komt stilaan de bewoonde wereld van Eijsden in zicht. Even door de bebouwde kom en langs de sponsor vooraleer koers te zetten naar het kasteel. Hier komt wat improvisatiewerk om het hoekje kijken want de poort van kasteel Eijsden blijkt op slot te zitten. Een stukje op de schreden terugkeren, op de hoek linksaf tot aan de Maas. Daar links een smal paadje tussen hoge brandnetels ontwaren wat ons tot aan de achterkant van het kasteel en terug op de route leidt. En die kleine speurtocht loont zeker de moeite. Niet alleen het kasteel laat zich vanuit meerdere ooghoeken in volle glorie bewonderen. De lindelaan ligt er in het ochtendlijke zonlicht schilderachtig bij. Verderop in de haagbeukenberceau waan je je even in een andere tijd en wereld. Een smal paadje langs het beekje de Voer brengt ons terug tot op de asfaltweg voor het kasteel. De tocht vervolgt via een statige beukenlaan. We krijgen nog een stukje bebouwing voor de voeten geschoven waarbij het Ursulinenklooster uitnodigt om pas op de plaats te maken en even rond te kijken. De terugweg loopt tussen weilanden en meidoornhagen door. Als toetje wordt er nog een leuk stukje bos geserveerd en dan staan we terug op de parkeerplaats voor de Eijsder Beemden. Leuke en makkelijke route waarbij de Beemden en kasteel Eijsden de blikvangers vormen. Ondanks de grote hoeveelheden regen die afgelopen dagen uit de hemelsluizen gutste, was de route zonder noemenswaardige wateroverlast zeer goed te lopen.