Zwaarbewolkt met mogelijk intense buien is wat door de media wordt verkondigd. Er hangt dan ook een dreigend wolkendek boven de Genkse mijnstreek op deze vroege zondagochtend. De mijnschachten, stille getuigen van een rijk steenkoolverleden, reiken naar een donkere hemel. De geschiedenis wordt hier in Genk levendig gehouden. De voormalige mijnbouwsite waartoe de schachten behoren werd nieuw leven ingeblazen. Gebouwen zijn gerestaureerd, kregen een nieuwe bestemming maar blijven het industriële verleden uitdragen. Het complex luistert naar de naam C-Mine, huisvest ondermeer restaurants, de Genkse bioscoop, een labyrint en kan je eigenlijk ook beschouwen als mijnmuseum. Je laat het erfgoed even achter je en duikt de natuur in. Over smalle paadjes, langs bosranden en door bossen doorkruis je een terrein dat af en toe al een glimp prijsgeeft van het letterlijke hoogtepunt van deze wandeling. En dan zonder dat je het eigenlijk goed beseft, sta je ineens aan de voet van de terril van Winterslag. Het venijn zit in de staart, het wordt een vrij pittige beklimming maar het uitzicht is fenomenaal. Het uitzicht strekt over de voormalige mijnstreek en je kijkt neer op C-mine in de diepte. En ons dreigend wolkendek? Dat laat zelfs hier en daar wat zonnestralen door wat het geheel tot een feeëriek tafereel maakt. Het is goed toeven daarboven. What goes up, must come down. Dat gebeurt via smalle grindpaadjes en ook hier zit er een scheutje venijn in het spreekwoordelijke staartje. De laatste rechte lijn naar beneden gaat steil en best zigzaggend richting “begane grond”. Om uit te blazen volgen nog wat vlakke graspaadjes richting het startpunt wat bereikt wordt zonder een spatje regen gezien te hebben. Om samen te vatten een heerlijke route waar erfgoed en natuur hand in hand gaan.
Zwaarbewolkt met mogelijk intense buien is wat door de media wordt verkondigd. Er hangt dan ook een dreigend wolkendek boven de Genkse mijnstreek op deze vroege zondagochtend. De mijnschachten, stille getuigen van een rijk steenkoolverleden, reiken naar een donkere hemel. De geschiedenis wordt hier in Genk levendig gehouden. De voormalige mijnbouwsite waartoe de schachten behoren werd nieuw leven ingeblazen. Gebouwen zijn gerestaureerd, kregen een nieuwe bestemming maar blijven het industriële verleden uitdragen. Het complex luistert naar de naam C-Mine, huisvest ondermeer restaurants, de Genkse bioscoop, een labyrint en kan je eigenlijk ook beschouwen als mijnmuseum. Je laat het erfgoed even achter je en duikt de natuur in. Over smalle paadjes, langs bosranden en door bossen doorkruis je een terrein dat af en toe al een glimp prijsgeeft van het letterlijke hoogtepunt van deze wandeling. En dan zonder dat je het eigenlijk goed beseft, sta je ineens aan de voet van de terril van Winterslag. Het venijn zit in de staart, het wordt een vrij pittige beklimming maar het uitzicht is fenomenaal. Het uitzicht strekt over de voormalige mijnstreek en je kijkt neer op C-mine in de diepte. En ons dreigend wolkendek? Dat laat zelfs hier en daar wat zonnestralen door wat het geheel tot een feeëriek tafereel maakt. Het is goed toeven daarboven. What goes up, must come down. Dat gebeurt via smalle grindpaadjes en ook hier zit er een scheutje venijn in het spreekwoordelijke staartje. De laatste rechte lijn naar beneden gaat steil en best zigzaggend richting “begane grond”. Om uit te blazen volgen nog wat vlakke graspaadjes richting het startpunt wat bereikt wordt zonder een spatje regen gezien te hebben. Om samen te vatten een heerlijke route waar erfgoed en natuur hand in hand gaan.