Nieuw op de site: Wandeling 1779. Montzen 8,5 km.
Tijdens deze heuvelachtige wandeling in het Land van Herve, daalt u af door een weiland en via leuke bospaadjes komt u in de buurtschap Pannesheyd. U klimt door een weiland omhoog naar een schitterend panoramapunt en dan volgt u een prachtig panoramapad met mooie uitzichten. U daalt af naar Château de Broich en klimt door weilanden omhoog. Via de weg komt u in Montzen, maar dan struint u weer door weilanden tot in het centrum waar u nog langs het mooie gemeentehuis, langs een fontein en oorlogsmonument wandelt. In het land van Herve kan hoog gras en brandnetels staan, draag bij voorkeur een lange broek. Na veel regenval kan het drassig zijn.
Bekijk hier de wandeling en foto’s.
Foto onder: Vanaf Château de Broich naar Montzen.
Nieuw op de site: Wandeling 1780. Landgraaf 10,7 km.
Tijdens deze heuvelachtige en toch wel pittige wandeling, wandelt u over leuke bospaadjes naar de Sibelcogroeve en dan bereikt u het uitkijkplatvorm met prachtig uitzicht op het meer. U loopt even door de buurtschap Heerlerheide en dan struint u geruime tijd heuvel op en heuvel af, over de Brunssummerheide. U passeert het monument van Nicky Verstappen en via bospaadjes en voetpaden loopt u terug naar de lunchroom met terras. Onderweg staan enkele zitbanken. In het winkelcentrum zijn leuke winkels.
Bekijk hier de wandeling en foto’s.
Foto onder: Deze wandeling loopt een flink stuk over de Brunssummerheide.
Nieuw op de site: Bakkerij Van Gils in Chaam. Hier start wandeling 1781.
Ingezonden foto: Onderstaande foto van wandeling 1723. Kerkrade.
Fotograaf: J. Wlazlo.
Ingezonden foto: Onderstaande foto van wandeling 1640. Hotton.
Fotograaf: H. Schutte.
Ingezonden foto: Onderstaande foto van wandeling 1274. Beesel.
Fotograaf: J. Heerings.
Reacties: Wandeling 1756. Urmond.
Rudi
Urmond blijkt een pittoresk dorp te zijn. Mooie statige gevels sieren het vroegere havenstadje. Vanop een pleintje krijgen we een leuk uitzicht op het beschermd dorpsgezicht van Oud-Urmond. Het grind knarst onder onze voeten op weg naar de Maas. Gearriveerd bij de snel stromende rivier wordt al snel duidelijk dat we vandaag niet droog gaan blijven. Hoewel zwaarbewolkt, komt er geen regen aan te pas. Het smalle pad dat we langs de Maas volgen is echter dichtbegroeid met hoog gras. Met dank aan de veelvuldige regenval van de laatste tijd resulteert dit in een kliedernatte broek. We passeren het veerpont tussen Berg aan de Maas en Meeswijk. Nog te vroeg op de dag om al te varen, is de veerman zijn vaartuig toch al varensklaar aan het maken om de overtochten te verzorgen. Verder op pad en dat doen we door natuurgebied Maasvallei te betreden. De Galloways staan ons aan het klaphek al te begroeten. Over het gras en tussen de vredig grazende runderen door. In dit gebied is het soms zoeken naar begaanbaar terrein. Gras maakt plaats voor een mengeling van keien en zand. Gewoon rechtuit struinen met de Maas als leidraad. De koeien hebben we gehad, tijd om kennis te maken met een andere familie. Een kudde Konikpaarden zwermt uit over de vlakte. We wandelen wat dichter bij het water. Op sommige plekken zijn rivier en land één geworden en staat het pad lichtjes onder water. Drijfhout drijft aan een flink tempo voorbij. Het mistroostige weer geeft het landschap een ruig, mogen we zeggen ietwat Schots, accent mee. Tijd om de Maasvallei te verlaten en Obbicht binnen te lopen. Vandaag ligt de geboorteplaats van schrijver Pieter Ecrevisse er vredig en slaperig bij. We leren echter dat het dorp in het verleden de nodige rampspoed heeft gekend en in 1825 bijna volledig in vlammen opging. Via een klinkerweg verboden voor honden zetten we koers naar het kerkhof. Een smal begroeid paadje leidt ons om de begraafplaats heen. Weer op verharde ondergrond komt de terugweg in zicht. Een smal asfaltpad langs het Julianakanaal zal ons terug naar Urmond voeren. We passeren nog een oorlogsmonument. Het smalle geasfalteerde weggetje gaat nog even over in een soort boulevard met knotwilgen waar je kan flaneren alvorens weer zijn vertrouwde vorm aan te nemen. Geen vervelend traject om te lopen, al trekt het zich wel lang. Zeker als je het vergelijkt met de heenweg waar het avontuurlijke paadje langs de Maas ons natte kleren bezorgde. De heenweg waar we in het natuurgebied in de soms haast woestenij van stenen en zand tussen paarden en runderen onze weg zochten. De sterk stromende Maas versus het rustig kabbelende Julianakanaal, zo heb je twee contrasten in één route. Samengevat: twee leuke dorpen om te ontdekken met twee verschillende belevingswerelden op heen- en terugweg. Naar ons gevoel ideaal om te lopen op de wat donkerder dagen daar dan vooral de natuur op de heenweg volledig tot zijn recht komt.
Foto onder: De Grensmaas bij Urmond.
Volgende wandeling: Wandeling 1781. Chaam 12,7 km.
Foto onder: Chaam is bekend van het wielrencriterium De 8 van Chaam.
Volgende Nieuwsbrief: 22/06/2024.
Download het handige wandelboekje.
SPONSORS
Urmond blijkt een pittoresk dorp te zijn. Mooie statige gevels sieren het vroegere havenstadje. Vanop een pleintje krijgen we een leuk uitzicht op het beschermd dorpsgezicht van Oud-Urmond. Het grind knarst onder onze voeten op weg naar de Maas. Gearriveerd bij de snel stromende rivier wordt al snel duidelijk dat we vandaag niet droog gaan blijven. Hoewel zwaarbewolkt, komt er geen regen aan te pas. Het smalle pad dat we langs de Maas volgen is echter dichtbegroeid met hoog gras. Met dank aan de veelvuldige regenval van de laatste tijd resulteert dit in een kliedernatte broek. We passeren het veerpont tussen Berg aan de Maas en Meeswijk. Nog te vroeg op de dag om al te varen, is de veerman zijn vaartuig toch al varensklaar aan het maken om de overtochten te verzorgen. Verder op pad en dat doen we door natuurgebied Maasvallei te betreden. De Galloways staan ons aan het klaphek al te begroeten. Over het gras en tussen de vredig grazende runderen door. In dit gebied is het soms zoeken naar begaanbaar terrein. Gras maakt plaats voor een mengeling van keien en zand. Gewoon rechtuit struinen met de Maas als leidraad. De koeien hebben we gehad, tijd om kennis te maken met een andere familie. Een kudde Konikpaarden zwermt uit over de vlakte. We wandelen wat dichter bij het water. Op sommige plekken zijn rivier en land één geworden en staat het pad lichtjes onder water. Drijfhout drijft aan een flink tempo voorbij. Het mistroostige weer geeft het landschap een ruig, mogen we zeggen ietwat Schots, accent mee. Tijd om de Maasvallei te verlaten en Obbicht binnen te lopen. Vandaag ligt de geboorteplaats van schrijver Pieter Ecrevisse er vredig en slaperig bij. We leren echter dat het dorp in het verleden de nodige rampspoed heeft gekend en in 1825 bijna volledig in vlammen opging. Via een klinkerweg verboden voor honden zetten we koers naar het kerkhof. Een smal begroeid paadje leidt ons om de begraafplaats heen. Weer op verharde ondergrond komt de terugweg in zicht. Een smal asfaltpad langs het Julianakanaal zal ons terug naar Urmond voeren. We passeren nog een oorlogsmonument. Het smalle geasfalteerde weggetje gaat nog even over in een soort boulevard met knotwilgen waar je kan flaneren alvorens weer zijn vertrouwde vorm aan te nemen. Geen vervelend traject om te lopen, al trekt het zich wel lang. Zeker als je het vergelijkt met de heenweg waar het avontuurlijke paadje langs de Maas ons natte kleren bezorgde. De heenweg waar we in het natuurgebied in de soms haast woestenij van stenen en zand tussen paarden en runderen onze weg zochten. De sterk stromende Maas versus het rustig kabbelende Julianakanaal, zo heb je twee contrasten in één route. Samengevat: twee leuke dorpen om te ontdekken met twee verschillende belevingswerelden op heen- en terugweg. Naar ons gevoel ideaal om te lopen op de wat donkerder dagen daar dan vooral de natuur op de heenweg volledig tot zijn recht komt.