Wij zijn de laatste paar weken al onze rondjes uit ons mapje “mooi/gedaan” nog eens aan het lopen. Sommige wandelingen vallen dan bij nader inzien toch een beetje tegen, andere zijn nog steeds mooi. Deze was daar een van. Vorige keer liepen we in de herfst, nu dus in de lente en allebei de seizoenen zijn super hier. De rivier was wel een stuk breder nu dus we konden niet bij de waterval komen, maar dat scheelt weer een klimmetje 😉
Prachtige ronde die we zeker nog een derde keer gaan lopen!
Een zeer gevarieerde wandeling met een paar meter hoogteverschil. Het eerste derde deel leidt naar de burcht Reinhardstein en een waterval. Een wandelstok is handig voor de afdaling en de daaropvolgende beklimming. De rest van de route loopt vaak langs het Lac de Robertville, soms over brede paden, soms over zeer smalle paadjes. Het laatste deel omvat ook een stuk over de Vennbahn.
Robertville! We verkennen vandaag het stuwmeer dat de naam van dit plaatsje draagt. De zon is net op wanneer we op pad gaan. Vrij spoedig maken we al kennis met het Lac de Robertville via een smal en hobbelig paadje dat vlak langs het water loopt. Terug op de verharde weg volgt een blik op de stuwdam. Wij zetten door het bos koers naar burcht Reinhardstein. Het toegangshek van het kasteel is vanwege het vroege uur nog dicht. Even een rotsachtig pad beklimmen en verderop laat de burcht zich vanuit de hoogte in volle glorie bewonderen. Er volgt een afdaling naar het ruige riviertje la Warche. Tijdens het dalen zijn er nog leuke blikken te werpen op het Reinhardstein. La Warche neemt ons op sleeptouw langs zijn smalle en eveneens rotsachtige oevers naar een waterval. Het geruis van het stromende water maakt het heerlijk wandelen. Voorbij de waterval klimmen we door het bos naar boven en laten de waterpartijen even voor wat ze zijn. Er volgt een stuk door de velden vanwaar je een uitzicht op deze prachtige streek krijgt. Na het dorpje Walk pikken we de draad van struinen aan de waterkant weer op. Het stuwmeer van Robertville wacht op ons. Dit keer blijven we het geruime tijd volgen. De paadjes zijn smal, hobbelig en gerust avontuurlijk te noemen. Het is hier ook grotendeels vlak, zeker in vergelijking met het begin van de route. Zonnig en goed toeven langs het meer, wat wil een mens nog meer? Na lange tijd laten we le Lac de Robertville achter ons om een eind verder weer een oude bekende tegen te komen, La Warche. De eerste kennismaking was spectaculair. Nu gaat het er iets gemoedelijker aan toe al blijft de rivier een avontuurlijk kantje hebben. Leuke vlonders langs de oever en paadjes vol boomwortels wisselen elkaar af. We zwaaien La Warche uit met de beklimming van een steil trappenpad en duiken even verderop een weiland in. Na het gras onder de voetzolen volgen nog wat brede grindwegen. Terug naar Robertville gaat het via een smal en ietwat slijkerig paadje tussen afrasteringen. We verrassen een eekhoorn die midden op het pad wat zit te genieten van de zonnestralen. Wat verderop zien we nog een exemplaar pluimstaart in een boom klimmen. Heel wat haakse bochten verder wordt het paadje een brede grindweg. Deze brengt ons, onder begeleiding van het waterloopje Le Rau de Quarreux terug tot in Robertville. We hebben er een prachtige en gevarieerde route opzitten. Het is een tocht die, zeker naar Ardeense normen, qua stijgingspercentage erg goed te doen is al moet je voor de hobbelige ondergrond wel goed ter been zijn.
Hele fraaie wandeling, zeker een van de toppers uit de gids. Op het pad naar beneden langs de burcht waan je je zelfs even in Oostenrijk.
26-5-2022
Wat is het toch mooi in de ardennen, waarom altijd zo ver van huis? We hebben echt genoten van deze tocht met 1 woord GE-WEL-DIG.
Wij zijn de laatste paar weken al onze rondjes uit ons mapje “mooi/gedaan” nog eens aan het lopen. Sommige wandelingen vallen dan bij nader inzien toch een beetje tegen, andere zijn nog steeds mooi. Deze was daar een van. Vorige keer liepen we in de herfst, nu dus in de lente en allebei de seizoenen zijn super hier. De rivier was wel een stuk breder nu dus we konden niet bij de waterval komen, maar dat scheelt weer een klimmetje 😉
Prachtige ronde die we zeker nog een derde keer gaan lopen!
Een zeer gevarieerde wandeling met een paar meter hoogteverschil. Het eerste derde deel leidt naar de burcht Reinhardstein en een waterval. Een wandelstok is handig voor de afdaling en de daaropvolgende beklimming. De rest van de route loopt vaak langs het Lac de Robertville, soms over brede paden, soms over zeer smalle paadjes. Het laatste deel omvat ook een stuk over de Vennbahn.
Robertville! We verkennen vandaag het stuwmeer dat de naam van dit plaatsje draagt. De zon is net op wanneer we op pad gaan. Vrij spoedig maken we al kennis met het Lac de Robertville via een smal en hobbelig paadje dat vlak langs het water loopt. Terug op de verharde weg volgt een blik op de stuwdam. Wij zetten door het bos koers naar burcht Reinhardstein. Het toegangshek van het kasteel is vanwege het vroege uur nog dicht. Even een rotsachtig pad beklimmen en verderop laat de burcht zich vanuit de hoogte in volle glorie bewonderen. Er volgt een afdaling naar het ruige riviertje la Warche. Tijdens het dalen zijn er nog leuke blikken te werpen op het Reinhardstein. La Warche neemt ons op sleeptouw langs zijn smalle en eveneens rotsachtige oevers naar een waterval. Het geruis van het stromende water maakt het heerlijk wandelen. Voorbij de waterval klimmen we door het bos naar boven en laten de waterpartijen even voor wat ze zijn. Er volgt een stuk door de velden vanwaar je een uitzicht op deze prachtige streek krijgt. Na het dorpje Walk pikken we de draad van struinen aan de waterkant weer op. Het stuwmeer van Robertville wacht op ons. Dit keer blijven we het geruime tijd volgen. De paadjes zijn smal, hobbelig en gerust avontuurlijk te noemen. Het is hier ook grotendeels vlak, zeker in vergelijking met het begin van de route. Zonnig en goed toeven langs het meer, wat wil een mens nog meer? Na lange tijd laten we le Lac de Robertville achter ons om een eind verder weer een oude bekende tegen te komen, La Warche. De eerste kennismaking was spectaculair. Nu gaat het er iets gemoedelijker aan toe al blijft de rivier een avontuurlijk kantje hebben. Leuke vlonders langs de oever en paadjes vol boomwortels wisselen elkaar af. We zwaaien La Warche uit met de beklimming van een steil trappenpad en duiken even verderop een weiland in. Na het gras onder de voetzolen volgen nog wat brede grindwegen. Terug naar Robertville gaat het via een smal en ietwat slijkerig paadje tussen afrasteringen. We verrassen een eekhoorn die midden op het pad wat zit te genieten van de zonnestralen. Wat verderop zien we nog een exemplaar pluimstaart in een boom klimmen. Heel wat haakse bochten verder wordt het paadje een brede grindweg. Deze brengt ons, onder begeleiding van het waterloopje Le Rau de Quarreux terug tot in Robertville. We hebben er een prachtige en gevarieerde route opzitten. Het is een tocht die, zeker naar Ardeense normen, qua stijgingspercentage erg goed te doen is al moet je voor de hobbelige ondergrond wel goed ter been zijn.