Comment ( 1 )

  • Rudi

    De straatverlichting brandt nog wanneer we het dorp inrijden. Orsbeck in diepe rust, wij op pad. Een erg beknopte synopsis zou kunnen zijn: langs de oever van de Rur naar Ratheim en langs de andere kant weer terug. Hoewel de Rur vandaag inderdaad een flinke hap uit het wandelbudget neemt, zou dat wel erg kort door de bocht zijn. Om te beginnen slaan we dan al de Sankt Martinkerk in Orsbeck over. Een ommetje rondom dit bouwwerk is zeker de moeite waard. Langs de Rur valt ook genoeg te beleven. Grind- en graspaden wisselen elkaar af. Stroomversnellingen, een oude meander van de Rur en mooie uitzichten op onder andere een steenberg van een voormalige kolenmijn, het is allemaal in de prijs begrepen. Niet vergeten te vermelden, geniet vooral van de enorme rust hier aan de waterkant. Zoals eerder vermeld, keren we in Ratheim om maar dat doen we niet zomaar. Er volgt een leuk paadje, dat zelfs wat avontuurlijk te noemen is, langs de Adolfosee. Dit grote meer, een voormalige grindgroeve, herbergt vier bunkers die deel uitmaakten van de verdedigingslinie Westwall. De waterkant moet even wijken voor wat straten. Geen nood, vrij snel zoeken we weer vochtige oorden op. We betreden het erg drassige natuurgebied Haller Bruch en maken er kennis met het beekje Putzbach welke we blijven volgen. Na verloop van tijd wordt de Putzbach afgelost door de Mühlenbach. Deze laatste neemt ons mee tot waar het uitmondt in de Rur. Zo belanden we naadloos op de terugweg langs de andere oever van laatsgenoemde waterloop. Terug in Orsbeck kan de conclusie luiden dat we een makkelijke, waterrijke en erg rustgevende wandeltocht in de benen hebben.

Leave a Comment