Als je aan deze route begint , denk je wat een rechte stukken. Maar als je eenmaal aan het lopen bent blijkt juist dat het verrassende, kronkelende en op en neer gaande paadjes zijn langs het kanaal. Het stuk tussen de 2 vijvers door, rond om de plassen en de uitkijktoren is schitterend. Ga vooral bij de uitkijktoren even naar boven, vanwaar je een mooi uitzicht hebt over de omgeving.
Het is nog donker wanneer we in Lommel arriveren. Aan de horizon gloort het eerste daglicht. Bij de sponsor, brasserie de Elze, is alles nog in diepe rust verzonken. We parkeren verderop aan de overkant van het kanaal op de parkeerplaats langs de kerk. Op pad bevinden we ons meteen langs het kanaal van Bocholt naar Herentals. We merken hier vrij weinig van daar de wandelgids ons over kronkelige op en neer gaande bospaadjes evenwijdig aan de waterweg leidt. De enkele keren dat de route écht richting kanaal gaat, sjoemelen we een beetje en blijven toch in de bosstrook lopen. Mea culpa! Er staat vandaag ook een mooi en apart natuurgebied op het programma. De Lommelse Sahara verklapt in zijn naam al een beetje wat ons te wachten staat. De paden worden zanderig, we lopen vlak langs vijvers en een enkele keer er tussendoor. Een gigant torent boven het landschap uit en langzaam wandelen we er naar toe. Het is de Reus van Bosland, de even imposante als architecturaal fraaie uitkijktoren. 30 Meter hoog, volledig ingewikkeld in touw, biedt deze vriendelijke reus een fenomenaal uitzicht over de omgeving. Zeker aan te raden om boven een kijkje te gaan nemen. De picknickbanken onderaan nodigen ook uit tot een kleine of langere pauze, naargelang eenieders noden. Wij vervolgen onze weg en begeven ons op een heus zandstrand. Ploeteren door het mulle zand langs het water. Het vakantiegevoel bekruipt ons op een weliswaar warme hetfstdag in België. Kuieren en genieten doorheen de Lommelse natuur, de wandelschoenen voorkomen het zand tussen de tenen. Voor de terugtocht dienen we het kanaal over te steken. Dit gebeurt via een sierlijke voetgangersbrug. De weg terug geschiedt eveneens via kronkelige en glooiende bospaadjes evenwijdig aan het kanaal. Met de nodige vindingrijkheid is het ook hier mogelijk het gehele traject in het bos af te leggen. En wat is er nou mooier dan in deze paddenstoelentijd door de vallende bladeren te banjeren. Het rijke herfstkleurenpallet en de talrijke zwammensoorten versieren letterlijk het pad. Kabouters komen we nog nèt niet tegen (misschien wel als we een paar paddenstoelen hadden geproefd) maar dit jaargetijde zorgt voor feeërieke taferelen in het bos. De wandelgids slaat af richting sponsor, wij genieten nog wat verder in het bos alvorens het kanaal over te steken en ons stalen ros bij de kerk op te halen. Erg mooie wandelochtend met een makkelijke maar erg verrassende wandelroute.
Gisteren deze makkelijke, maar verrassend mooie en afwisselende route gelopen.
De Lommelse Sahara is prachtig, heel mooi gebied en ook de paadjes in de bossen paralel aan de het kanaal was verrassend
Als je aan deze route begint , denk je wat een rechte stukken. Maar als je eenmaal aan het lopen bent blijkt juist dat het verrassende, kronkelende en op en neer gaande paadjes zijn langs het kanaal. Het stuk tussen de 2 vijvers door, rond om de plassen en de uitkijktoren is schitterend. Ga vooral bij de uitkijktoren even naar boven, vanwaar je een mooi uitzicht hebt over de omgeving.
Het is nog donker wanneer we in Lommel arriveren. Aan de horizon gloort het eerste daglicht. Bij de sponsor, brasserie de Elze, is alles nog in diepe rust verzonken. We parkeren verderop aan de overkant van het kanaal op de parkeerplaats langs de kerk. Op pad bevinden we ons meteen langs het kanaal van Bocholt naar Herentals. We merken hier vrij weinig van daar de wandelgids ons over kronkelige op en neer gaande bospaadjes evenwijdig aan de waterweg leidt. De enkele keren dat de route écht richting kanaal gaat, sjoemelen we een beetje en blijven toch in de bosstrook lopen. Mea culpa! Er staat vandaag ook een mooi en apart natuurgebied op het programma. De Lommelse Sahara verklapt in zijn naam al een beetje wat ons te wachten staat. De paden worden zanderig, we lopen vlak langs vijvers en een enkele keer er tussendoor. Een gigant torent boven het landschap uit en langzaam wandelen we er naar toe. Het is de Reus van Bosland, de even imposante als architecturaal fraaie uitkijktoren. 30 Meter hoog, volledig ingewikkeld in touw, biedt deze vriendelijke reus een fenomenaal uitzicht over de omgeving. Zeker aan te raden om boven een kijkje te gaan nemen. De picknickbanken onderaan nodigen ook uit tot een kleine of langere pauze, naargelang eenieders noden. Wij vervolgen onze weg en begeven ons op een heus zandstrand. Ploeteren door het mulle zand langs het water. Het vakantiegevoel bekruipt ons op een weliswaar warme hetfstdag in België. Kuieren en genieten doorheen de Lommelse natuur, de wandelschoenen voorkomen het zand tussen de tenen. Voor de terugtocht dienen we het kanaal over te steken. Dit gebeurt via een sierlijke voetgangersbrug. De weg terug geschiedt eveneens via kronkelige en glooiende bospaadjes evenwijdig aan het kanaal. Met de nodige vindingrijkheid is het ook hier mogelijk het gehele traject in het bos af te leggen. En wat is er nou mooier dan in deze paddenstoelentijd door de vallende bladeren te banjeren. Het rijke herfstkleurenpallet en de talrijke zwammensoorten versieren letterlijk het pad. Kabouters komen we nog nèt niet tegen (misschien wel als we een paar paddenstoelen hadden geproefd) maar dit jaargetijde zorgt voor feeërieke taferelen in het bos. De wandelgids slaat af richting sponsor, wij genieten nog wat verder in het bos alvorens het kanaal over te steken en ons stalen ros bij de kerk op te halen. Erg mooie wandelochtend met een makkelijke maar erg verrassende wandelroute.